.png)
Nederlands
Wanneer je iets wilt regelen met een organisatie, moet deze vaak best wat informatie van je hebben. De bezorger moet weten waar je woont, of een webshop heeft je bankrekeningnummer nodig om een online betaling te kunnen doen. Dat kun je nu vaak online invullen als je iets bestelt. Dankzij technologie wordt gegevensuitwisseling steeds makkelijker. Hier zitten veel voordelen aan: je kunt veel makkelijker en sneller zaken regelen. Maar als het niet goed is ingericht, kunnen er ook risico’s aan kleven.
Stel: je wilt een sociale huurwoning huren bij een woningcorporatie. Dan moet je een hele hoop vertrouwelijke gegevens delen. De woningcorporatie moet natuurlijk weten wie jij bent, waar je nu woont en waar je wilt gaan wonen. Daarnaast wil de woningcorporatie weten hoe jouw huishouden eruit ziet, wat jouw of jullie financiële situatie is en of er in het verleden een goede relatie is geweest tussen jou en voormalige verhuurders.
De woningmarkt is niet uniek. Tijdens alle aanmeld- of registratieprocessen vragen organisaties veel gegevens en documenten op van een consument. Je moet bijvoorbeeld een inkomensverklaring ophalen bij de Belastingdienst, je basisregistratie personen (BRP) opvragen (en daar vaak voor betalen) bij je gemeente, of je bankafschriften downloaden bij je bank. Al deze gegevens moet je opsturen naar de woningcorporatie. Dat kan per post, e-mail of via een uploadportaal.
Het is natuurlijk fijn dat digitalisering ervoor zorgt dat gegevensuitwisseling steeds makkelijker gaat. Er zijn echter ook risico’s. Documenten komen in een mailbox van een medewerker en worden niet altijd verwijderd. Soms worden ze geprint en liggen ze ergens op een bureau. Je hebt geen zicht meer op hoe lang jouw gegevens bewaard blijven en wie deze gegevens allemaal kunnen bekijken.
Veel mensen werken tegenwoordig ook thuis. Daar heb je ook documenten nodig om je werk te kunnen doen. Soms neem je die mee naar kantoor, of laat je ze per ongeluk liggen in de trein. Soms heb je onverwacht bezoek, die zo kan meelezen over jouw financiële situatie, bijvoorbeeld. Er is dan sprake van een datalek; onbevoegden hebben toegang gekregen tot jouw gegevens. Een risico bij een datalek is dat iemand jouw persoonsgegevens kan misbruiken om bijvoorbeeld jou in een kwaad daglicht te zetten of om identiteitsfraude te plegen.
Met de MyQii app kun je zélf de gegevens ophalen bij de bron. Qii zorgt ervoor dat je alleen de gegevens ophaalt die nodig zijn voor die huurwoning waar jij op wil reageren. Zo heb jij de regie en is het volledig transparant wat er met jouw persoonlijke informatie gebeurt.
Dit gaat als volgt; je haalt een activatiecode op bij de organisatie waarbij je een woning wilt huren. De MyQii app weet door die code welke gegevens je precies nodig hebt, waar je die kunt verzamelen en met welke organisatie je die gegevens moet delen. Wij helpen je langs de juiste bron(nen) te gaan. Je logt bijvoorbeeld in bij MijnOverheid.nl en wij zorgen dat daar de juiste persoonsgegevens automatisch verzameld worden. Zijn alle gegevens verzameld, dan kun je deze opslaan in jouw digitale kluis in MyQii en ze delen met de woningcorporatie.
Jij blijft de baas over je gegevens. Je bepaalt zelf wie welke gegevens ontvangt en kan inzien. Wil je dat ze niet meer gedeeld worden met een partij? Dan kun je ze weer intrekken. In ieder geval worden je gegevens na 3 maanden verwijderd. Zo waarborgen we veiligheid en privacy. Meer weten over je privacy? Hier vind je onze privacyverklaring.
